Wedden op de Jupiler Pro League 2021-2022

1ste: Club Brugge

Ondanks het bibberen in de play offs, kunnen we objectief zeggen dat Club Brugge de verdiende kampioen was vorig seizoen. Na de winterstop zetten Clement en zijn jongens een ijzersterke reeks neer van dertien ongeslagen wedstrijden op rij, enkel corona kon hen enigszins afstoppen. De eerste prijs van het seizoen is bovendien al binnen, de Supercup. Veelal een symbolische prijs maar niet te onderschatten voor het moreel in de kleedkamer. Bovendien kregen enkele jonge jongens hun kans om nog meer vertrouwen op te doen voor Club. Een derde titel op rij is het doel voor Club. Daarmee zou Clement even goed doen als Ernst Happel. De Oostenrijker leidde Club Brugge van 1976 tot 1978 naar drie opeenvolgende titels.

Het was lang wachten voor Club Brugge met transfernieuws op de proppen kwam. Woensdag maakte de club dan toch bekend dat verdediger Odilon Kossounou voor maar liefst 30 miljoen euro de club zou verlaten, een recordbedrag voor Club. Meteen maakte Club ook de eerste nieuwkomer bekend, de Frans-Congolese verdediger Stanley Nsoki. De 22-jarige Nsoki werd in de zomer van 2019 door Nice nog overgenomen voor 12,5 miljoen euro. Club doet een zaakje en trok hem voor de helft van dat bedraag naar de Jupiler Pro League.

Het allersterkste punt van Club is misschien nog wel de rauwe kwaliteit van de spelers op het veld. Noa Lang is zonder twijfel een van de beste spelers op de Belgische velden en ook Charles De Ketelaere kan alleen maar beter worden. De driehoek op het middenveld kan echter wel eens voor problemen zorgen. Vormer is al even niet meer zo beslissind voor Club als in zijn beginjaren en hoe is de relatie tussen Vanaken en Clement nadat de tweevoudige winnaar van de Gouden Schoen meermaals op de bank moest zitten tijdens de play offs?

2de: Genk

Afgelopen seizoen werd er voor Genk een met downs, maar vooral met heel wat ups. Met bekerwinst en plaats twee in de competitie, na een schitterende zestien op achttien in de Champions' play-offs, werd het een historische jaargang voor KRC Genk. De honger is niet gestild in de Luminus Arena. Daags voor de Supercup stelden John van den Brom en Dimitri De Condé openlijk dat de landstitel voor komend seizoen dé ambitie moest zijn.

Simen Jukleröd werd in de winter al vastgelgd. Met zijn ervaring en kennis van de competitie is de Noor een aanwinst voor het jeugdige KRC Genk, al heeft hij nog tijd nodig. Een half seizoen zonder wedstrijd bij Antwerp laat voorlopig nog zijn sporen na bij de Noorse linksachter. Met Mike Trésor haalden de Genkenaars een jonge Belg naar Limburg. De belofte-international liet al flitsen van zijn talent zien en heeft alles in zich om tot een smaakmaker uit te groeien in de Jupiler Pro League. Carel Eiting, gevormd door Ajax, moet Van den Brom een extra optie en een surplus aan voetballend vermogen bezorgen.

Wie ook de vervanger van Onuachu zal worden, Genk zal haar manier van voetballen danig moeten aanpassen. Een niet te benijden klus voor John van den Brom, die ook in Europa geen mal figuur wil slaan. Te beginnen met de voorronde van de Champions League tegen Shakhtar Donetsk. Voorts is het zoals steeds uitkijken naar de jonge talenten van Racing Genk. Maarten Vandevoordt begint voor het eerst als onbetwiste nummer één aan het seizoen. Raspaardje Luca Oyen is intussen ook weer een jaartje rijper en zou stilaan ook meer van stal moeten worden gehaald.

3de: Anderlecht

Volgens de alombekende open brief van twee jaar geleden moet Anderlecht in 2022 opnieuw meedoen voor de titel. Dat vinden wij te hoog gegrepen. De club zette wel stappen, zo houdt Vincent Kompany vast aan zijn filosofie van verzorgd voetbal, terwijl hij efficiënter wordt , maar met het beperkte budget meedraaien in de top vier zal al mooi zijn.

Vorig seizoen haalde Anderlecht de Champions' play-offs, maar deze zomer verloor het met Miazga, Sambi Lokonga en Nmecha de as van zijn ploeg. Miazga werd wel degelijk vervangen door Wesley Hoedt. Centraal op het middenveld is Kristoffer Olsson de vervanger van Lokonga, hij moet voor rust kunnen zorgen. Kompany heeft op die positie ook nog Ashimeru, of een jonkie genre Kana of Arnstad, achter de hand.

Vooraan weegt de erfenis van Nmecha wel heel zwaar. Met 21 goals en drie assists hield de Duitser Anderlecht vaak boven water. Een gelijkaardig profiel vinden is niet evident. Paars-wit haalde met Refaelov wel een passeur met ervaring in huis en verraste met de bedrijvige maar niet altijd vlot scorende Benito Raman, maar die laatste blijft een gok. Raman past wel in het intense voetbal dat Kompany voor ogen heeft, met veel pocketspelers zoals El Hadj, Amuzu, Verschaeren en zelfs nieuwkomer Sergio Gomez op links. Begaafde voetballers die altijd in beweging zijn en veel druk zetten. Wij vragen ons soms af wie de goals gaat maken. Maar als het wirwarvoetbal lukt, kan Anderlecht veel tegenstanders pijn doen.

4de: Antwerp

Antwerp deed altijd elk seizoen al beter dan het vorige, maar nu betekent dat tweede worden of kampioen spelen. Niet evident, gezien al die make-overs, te beginnen in de spelersgroep. Met Refaelov en Mbokani zijn twee klasbakken weg. Iedereen is vervangbaar, maar simpel zal het niet zijn. Frey kwam, maar een extra topspits is nodig. Rafa werd nog niet vervangen, dus die extra creativiteit is nog welkom. Daarnaast vertrok Hongla en zit Lamkel Zé zoals vanouds in de twilight zone. Aan Yusuf en Balikwisha om hen te doen vergeten. Achterin zijn Engels en Bataille prima aanwinsten, maar knelt het schoentje op links. Sam Vines (Colorado Rapids) zou dat straks kunnen oplossen.

Dan de staf. De manier waarop Priske wil spelen, offensiever dan Vercauteren, met veel beweging en hoge druk, kan de voetballiefhebber enkel toejuichen. Maar wennen wordt het zeker. In zo'n speelstijl kruipt veel meer werk en energie.

Tot slot de make-over in het bestuur, met D'Onofrio die vertrok. Maar de manier waarop algemeen manager Sven Jaecques, nu ook sportieve baas ad interim, de boel in handen heeft genomen, is knap. Hij volgt de nieuwe weg die de club van Paul Gheysens is ingeslagen en haalt dus ook jonge talenten naar de Bosuil, die later kunnen worden doorverkocht en de club rendabel kunnen maken. Uiteraard is tijd en geduld nodig, maar met Antwerp weet je nooit. Het zou zomaar kunnen dat het, met links en rechts nog een versterking erbij, dit seizoen al scoort.

5de: Gent

Ambities werden niet uitgesproken, maar AA Gent wil uiteraard weer aanhaken bij de Belgische top. De vraag is of Hein Vanhaezebrouck daarvoor het materiaal heeft. David en straks Yaremchuk: Gent speelt op twee jaar tijd zijn twee topschutters kwijt. Depoitre is ook al even op de sukkel. De hamvraag is dus niet wat er nog in de tank rest bij Odjidja en Kums, nu er met De Sart en Hjulsager extra concurrentie kwam. De hoofdvraag is ook niet of de defensie met de komst van Joseph Okumu de broodnodige versterking kreeg. Het belangrijkste punt wordt: wie zorgt voor goals? Tissoudali, die geen makkelijk eerste halfjaar kende? Bruno, die op zijn 29ste zijn beste seizoen ooit kende bij Zulte Waregem? Of de van Celtic overgekomen Vayoun Bayo, die het op dit niveau nog moet bewijzen? Aankopen voor bescheiden sommen, zeker gezien het geld dat verdiend werd aan uitgaande transfers.

Vanhaezebrouck heeft wel een dubbele bezetting op de meeste posities. Jong geweld ook om de ouderen het vuur aan de schenen te leggen. En de niet vlekkeloos verlopen voorbereiding en investering in de omkadering zouden ook op fysiek vlak tot het voetbal moeten leiden waarop Vanhaezebrouck rekent. Vandaar ook de verkoop van Dorsch, een prima voetballer, maar met een te kleine motor voor drie duels per week. Spelers beter maken, dat kan hij en dat lijkt deze kern nodig te hebben. Maar de trainer kan ze niet zelf binnentrappen.

6de: Mechelen

Met een zesde plaats verwacht ik KV Mechelen ook dit seizoen als een van de grote outsiders voor een Europees ticket. Malinwa eindigde de voorbije twee seizoenen al op de zesde plaats, dus onlogisch is dat niet. Het lijkt bovendien versterkt uit het tussenseizoen te zijn gekomen. Door de komst van Hugo Cuypers, de terugkeer van Druijf en ook nog Storm, Mrabti, De Camargo en een fitte Engvall beschikt Wouter Vrancken over de grootste offensieve weelde in jaren. De enige naam die nog ontbreekt, is die van Marian Shved. Het Oekraïense woelwater mag beschikken bij Celtic, maar zal fors moeten inleveren op zijn riante salaris om binnen het Mechelse budget te passen.

Ondanks zijn afwezigheid heeft KV de voorbereiding kunnen afwerken met een nagenoeg complete kern. Een pluim op de hoed van sportief directeur Tom Caluwé, die het vertrek van een paar belangrijke spelers (Vranckx, Defour, Kabore) snel wist op te vangen. Vooral de nieuwe defensieve middenvelder Oum Gouet maakte een goede indruk tijdens de oefencampagne.

Verder staat er Achter de Kazerne sowieso al een heel erg solide basis om op verder te bouwen. Coach Wouter Vrancken begint aan zijn vierde seizoen in Mechelse loondienst en is er al elk jaar in geslaagd om zijn team nog beter te laten voetballen. Tel daarbij ook nog eens de terugkeer van het Malinwa-legioen en KV Mechelen is klaar om dit seizoen de klassieke topclubs het vuur aan de schenen te leggen.

7de: Standard

Door de financiële beperkingen gaat Standard een nieuw overgangsjaar tegemoet. De Rouches verloren met Balikwisha een van hun belangrijkste aanvallers, terwijl met Vanheusden de beste verdediger vertrok. Siquet kan dan weer naar Lille. De kern is op dit moment verzwakt en er ontbreken leidersfiguren. Wel valt de belasting van Europees voetbal weg.

Standard wil zich versterken, maar in Luik beseft men dat miskopen uit den boze zijn. In de zomer van 2019 werd stevig geïnvesteerd. Weinig spelers die toen zijn gehaald, bleken een succes. Zo zijn dure vogels als Oulare (Barnsley) en Avenatti (verhuurd aan Union) alweer door de achterdeur vertrokken. Amallah speelde in de voorbereiding niet. Hij sloot door zijn interlands later aan en testte ook nog positief. Het moet gek lopen wil hij meteen in de basis staan, net als Carcela, Boljevic, Dussenne, Tapsoba en Lestienne.

Mbaye Leye hamert telkens weer op het teambelang en steekt energie in de jongens die zijn filosofie volgen. Vleugelspits Aron Donnum van Valerenga moet de eerste versterking worden. De linkspoot lijkt met zijn agressieve speelstijl gemaakt voor Sclessin. Tegelijk geeft Leye kansen aan de jeugd. Nathan Ngoy en Ameen Al Dakhil maken aanspraak op een basisstek. Klauss is nog steeds een goede spits. Dragus, terug van een matige uitleenbeurt, presteert aardig in de voorbereiding. Maar afwachten of dat allemaal genoeg is. De start oogt met Genk, Zulte Waregem en Antwerp stevig.

8ste: Leuven

De cijfers spreken voor zich. OHL liet liefst zestien spelers gaan en trok er nog maar twee aan. De ploeg is allesbehalve compleet en dat zal ook bij de competitiestart niet het geval zijn. Met Sadzoute en Ozcakar werden wel al twee verdedigers aangetrokken, dat was broodnodig, maar er blijft werk aan de winkel. Zowel in doel, in de defensie, op het middenveld als voorin is de spoeling te dun. Overal dus.

OHL verraste onlangs wel met de verlenging van Mercier. Er was concrete buitenlandse interesse, maar de Leuvenaars slaagden erin om hun Franse spelverdeler aan boord te houden. Dat de assistkoning van de Jupiler Pro League nog tot 2023 aan de Den Dreef blijft, is eigenlijk de beste transfer van deze zomer. Ondertussen is er nog geen duidelijkheid over de toekomst van die andere Franse sterkhouder, Thomas Henry. Hij wil naar het buitenland en bij OHL gunnen ze hem dat ook als er een goed bod binnenkomt, maar voorlopig kwam er nog geen aanbieding waarbij het hele plaatje klopte. De veronderstelling is nog altijd dat hij vertrekt, maar dan is Marc Brys in één klap wel bijna al zijn scorend vermogen kwijt. Er loopt in de huidige kern geen spits rond die nog maar tot aan de enkels van Henry komt.

Ook met Sowah, die terugkeerde naar moederclub Leicester, is OHL een belangrijke pion kwijt. Als het in het seizoensbegin al richting linkerkolom wil, zal het vooral op basis van strijdlust en collectiviteit zijn. Gelukkig is Brys een krak in het op scherp zetten van zijn spelers.

9de: Zulte Waregem

Zulte Waregem werd onlangs twintig jaar en hoopt dat in stijl te vieren. Na een wisselvallig seizoen wordt het zaak om op een constant niveau te presteren. Lukt dat, dan kan Francky Dury in schoonheid afscheid nemen. Essevee is al even bezig met zijn huiswerk. In mei stelde het al zijn eerste aanwinsten voor. Er was ook geen tijd te verliezen, liefst twaalf spelers vertrokken. Vooral het verlies van Bruno, goed voor twintig goals, zal zich laten voelen. Met Gano werd wel een nieuwe spits gehaald. Voorts vertrokken kapitein Marcq en rechtsback Opare, maar met Hubert en Ciranni kwamen ervaren vervangers. Zulte Waregem presteerde in de voorbereiding wel weer wisselvallig.

Positief is dat het voetbal er bij momenten erg goed uitziet en dat het gros van de aanwinsten knappe dingen toont. Zeker Lasse Vigen en Bent Sörmo. Zij lijken grote kanshebbers om titularis te worden. Wel slikt de ploeg nog te gemakkelijk goals. De 3-4-1-2 van Dury komt almaar beter uit de verf, maar te vaak worden individuele foutjes gemaakt. Voorin is het nog wat zoeken. Met Gano krijgt Vossen wel een type naast zich waarmee hij complementair kan zijn. Berahino is ook terug. Als hij er zijn hoofd bijhoudt, is hij een troef. Er mag in elke linie wel kwaliteit bij, ook voorin: een extra creatieve middenvelder en een snelle spits zijn geen overbodige luxe.

Als Essevee zijn start goed doorkomt en er komen nog gerichte versterkingen, hoeft het zich geen zorgen te maken en kan het zich zelfs mengen in de strijd om de play-offs.

10de: Beerschot

Beerschot stelde met Peter Maes een ervaren nieuwe coach aan. De club liet deze zomer een aantal jongens transfervrij vertrekken en verving hen door talentvolle jongeren. De enige nieuwkomer die zeker lijkt van een basisplaats, is Thibault De Smet. Beerschot huurt de 23-jarige linksachter tot het einde van het seizoen van Reims en bedong ook een aankoopoptie. Vorig seizoen slikte Beerschot veel tegengoals, maar de verdediging zal dit seizoen niet het grootste zorgenkind zijn. Vanhamel heeft een ervaren defensie met voetballende kwaliteiten voor zich staan.

Op het middenveld viel de negentienjarige Abraham Okyere meteen op. De rust die de jonge Ghanees uitstraalt met de bal aan de voet, doet denken aan Ismaila Coulibaly, de Sheffield-huurling die voor het jaar van de bevestiging staat. Met ook nog Tom Pietermaat, Ryan Sanusi en vice-Gouden Schoen Raphael Holzhauser zit het qua centrale middenvelders wel goed. Dit is het sterkste onderdeel van het elftal.

Het schoentje knelt in de aanval. Sinds het vertrek van Tissoudali is het zoeken naar een gelijkaardig type. Musashi Suzuki, Abdoulie Sanyang en Blessing Eleke doen hun stinkende best, maar het wil gewoon niet lukken. Nieuwkomer Leon Krekovic is eerder een flankaanvaller, Marius Noubissi ligt te vaak in de lappenmand en de negentienjarige David Mukuna ziet nog wat groen achter de oren. Het gevaar moet nog te vaak via Holzhauser komen. Leg hem lam en je legt Beerschot lam. Dat weet ook Peter Maes.

11de: Union

Na de blitzstart van Beerschot en OHL vorig seizoen onderschat niemand nog de nieuwkomer uit 1B. Terecht, in het geval van Union. De ploeg bleef grotendeels samen en met enkele gerichte aanwinsten kan Felice Mazzu tonen dat ook hij als coach zijn plek heeft in de Jupiler Pro League. Opvallend: Union betaalde amper voor zijn transfers, enkel voor Lorenzo Paolucci een paar honderdduizend euro.

De kern lijkt al nagenoeg compleet te zijn, al kunnen een extra centrale verdediger en een winger voor meer ademruimte zorgen. Met Bart Nieuwkoop haalde Union iemand met ervaring in de Champions League en Europa League, met Paolucci iemand onbekend uit de Italiaanse derde klasse, maar die al mooie dingen liet zien in de voorbereiding, en met Felipe Avenatti iemand die gebrand is om te tonen dat hij wel het niveau voor 1A heeft. Die nagenoeg complete kern is welgekomen: Union treft zowel Anderlecht als Club Brugge al op de eerste twee speeldagen en zal dus direct weten waar het aan toe is. Mazzu wist in zijn carrière al één op drie wedstrijden tegen paars-wit te winnen en wil daar graag de Brusselse derby aan toevoegen.

Union wil een blijver worden na 48 jaar afwezigheid in eerste klasse en dat lijkt te gaan lukken. Het Joseph Mariënstadion, in de volksmond het Dudenpark, wordt in gereedheid gebracht gezien een nieuw stadion nog niet voor direct is.

12de: Charleroi

Na een desastreus seizoen, een dertiende plek was lang geleden voor Charleroi, zien we het dit seizoen al iets rooskleuriger in met een twaalfde plaats. Toch blijft het afwachten hoe Charleroi 2.0 het gaat doen. Coach Edward Still begint aan zijn eerste seizoen als hoofdtrainer en heeft de naam sterk te zijn met data en allerhande tools, maar een groep managen heeft hij nog niet gedaan.

En die groep kende ook wat wijzigingen: met Penneteau en Diandy vertrok er een pak ervaring, terwijl ook het contract van Bruno niet werd verlengd. Tel daarbij de beëindigde uitleenbeurten van Rezaei, Teodorczyk, Berahino, Kipré, Vranjes en Botaka en de Henegouwers krijgen toch een nieuw gezicht. Momenteel heeft Charleroi voorin weinig opties: enkel Nicholson bleef als diepe spits, maar de Jamaicaan mist de seizoensstart omdat hij actief is op de Gold Cup. Qua transfers lieten de Henegouwers al van zich spreken en met Hervé Koffi haalden ze een van de betere doelmannen uit onze competitie. Ook Anass Zaroury liet al mooie dingen zien in de voorbereiding, en de Algerijn Adem Zorgane kan zomaar een revelatie worden. Achterin is er al een verjonging doorgevoerd, maar op het middenveld lijkt het weer het te statische middenveld van vorig seizoen te worden.

Er blijven dus nogal wat vraagtekens, maar nu Mehdi Bayat niet meer actief is binnen de voetbalbond, kunnen de Carolo's nog wel verrassen op de transfermarkt. En dat zal misschien wel nodig zijn.

13de: Oostende

Vorig jaar plaatste onze redactie KVO in de gevarenzone. Toen spraken we van een chaotische voor­bereiding, waarbij testers en onbekende namen elkaar kruisten aan de ingang van het oefencomplex op De Schorre. Nog zo'n onbekende figuur was Alexander Blessin, al is dat op één seizoen volledig gekeerd. De Duitser charmeerde met zijn hoge pressing en attractief voetbal, en met het feit dat een bende jonge veulens aangevuld met ervaren pionnen verschillende topploegen een hak zetten. Maar het vertrek van zowat álle sleutelspelers dreigt nu echt wel een probleem te worden.

Is er niet té veel vertrouwen in de datascouting? Sakala en Hjulsager, vorig seizoen samen goed voor 22 goals en 17 assists, kozen voor een stap hogerop. Routinier Vandendriessche mocht beschikken en verweet Oostende een gebrek aan respect. Ook Bataille kreeg geen verbeterd contract en bedankte voor een extra seizoen. Als straks Theate en mogelijk ook nog Hendry vertrekken, is meer dan de helft van de basiself die vijfde werd, weg. Dat kan je gewoon niet snel snel opvangen via een database. Tot op heden zijn Medley en Santos de enige aanwinsten. Een handvol (onbekende) anderen werd gehaald, maar meteen doorgesluisd naar Nancy.

Het staat buiten kijf: anderhalve week voor de competitiestart is KVO nét voldoende gewapend om niet in de problemen te komen, maar zeker niet meer dan dat. Het wordt afwachten welke witte konijnen Gauthier Ganaye en zijn datascouts nog uit hun hoed toveren.

14de: Kortrijk

KV Kortrijk bouwt aan KVK 2.0, maar er zijn nog vraagtekens. De kern is nog niet voldoende versterkt tegenover vorig seizoen, toen de club zich pas op de voorlaatste speeldag redde. Zo'n vaart lijkt het niet te lopen. De mercato is nog lang en Kortrijk deed wel al enkele goede transfers. Maar om hoger dan plaats veertien te mikken, moet er wat bij.

Een karrenvracht aan spelers vertrok. Ook de staf werd vernieuwd. Met Fixelles, Vandendriessche, Delle, Herrmann en de terugkerende Mujakic is er ook een handvol kwalitatieve nieuwkomers. De metamorfose is dus compleet. Luka Elsner wil van Kortrijk weer een elftal maken dat fijn is om naar te kijken. Zijn filosofie: attractief combinatiespel en een snedige counter. Daarvoor ontbreken wel twee cruciale profielen: een nummer tien en een snelle aanvaller. Ook in de breedte moet er wat bij, vooral defensief. Elsner trok al aan de alarmbel: dat KVK “slechts één blessure verwijderd is van een probleemsituatie”. Dat is veelzeggend, gezien met Dewaele en Sainsbury slechts twee verdedigers geblesseerd zijn.

Ook speelde Selemani nog geen minuut. De Comorees op niveau is altijd een sterkhouder, maar zijn hoofd zit bij een transfer. Toch zijn de resultaten in de oefenmatchen bemoedigend. Fixelles en Vandendriessche lieten zich positief opmerken. Met Moreno, D'Haene en Dewaele is er kwaliteit op de flanken. Na drie jaar wordt het wel erg belangrijk dat Kortrijk eens stevig uit de startblokken schiet. Als de puzzelstukjes in elkaar vallen, volgt een rustig jaar.

15de: Cercle Brugge

Twee jaar op rij redde Cercle Brugge zich op de valreep. Straffe Hou­dini-acts. Kan het nu anders? Volgens de eigenaars in Monaco wel: Cercle moet in de top acht kunnen eindigen. Voor de buitenwereld lijkt dit een ijdele droom en de fans zand in de ogen strooien. Aan geld of een gebrek eraan zal het alvast niet liggen. Monaco pompte al ruim 30 miljoen euro in Cercle Brugge en zorgt voor een jaarlijks budget van 20 miljoen. Veel clubs kunnen daar enkel van dromen. Tel daarbij de huurlingen van Monaco en het is logisch dat de Russische bazen eindelijk rendement willen zien. Realistisch? Dat antwoord ligt in het midden.

Er vertrokken weer tien spelers onder wie sterkhouders als Biancone, Pavlovic en Ugbo. Wie kwam in de plaats? Jesper Daland, een Noorse verdediger die ruim 1 miljoen kostte, en Miangue, Sousa en Waldo Rubio - huurlingen (met aankoopoptie). Zelfs bij het rijke Monaco kijken ze door corona dus even de kat uit de boom. Risicovol ook, want Ugbo kwam vorig jaar eveneens op huurbasis (van Chelsea).

Een spits die zestien keer scoorde, wil de lat echter hoger leggen en dus werd de optie niet gelicht. Er is nu wel nog ­Kévin Denkey, in januari ook al voor 2 miljoen gekocht, maar er wordt toch nog intens naar een vlotscorende spits gezocht. In tegenstelling tot de vorige jaren waren de trainers al op dag 1 present en is de samenstelling van de kern voor 90 procent rond. Bij Yves Vanderhaeghe en Thomas Buffel is elke ploeg in goede handen, hun vakmanschap lijkt nu een extra troef.

16de: STVV

STVV was tot nog toe erg kalm op de transfermarkt. Lavalée en Pius worden wel een jaar langer gehuurd van Mainz en Antwerp, verder werd alleen flankaanvaller Aboubakary Koita aangeworven. Tot nog toe lijkt STVV dus verzwakt tegenover eind vorig seizoen, toen de Kanaries vrede moesten nemen met een vijftiende plaats, zowaar een stunt te noemen van de inmiddels vertrokken Peter Maes.

Enkele pionnen (Asamoah, Colidio, Sankhon, Nazon,…) waren einde contract, zij werden (nog) niet vervangen. Nieuwe coach Bernd Hollerbach luidde nu al de alarmbel. Voor de competitiestart kan hij immers ook niet rekenen op wingbacks Hashioka en Cacace, topschutter Suzuki zit met zijn hoofd helemaal bij een transfer. Maturiteit is er nog wel, maar Teixeira en De Ridder sukkelen al weken met blessures. Vooraan zijn Brüls en Mboyo niet meer van de jongsten. Het is afwachten of zij nog een meerwaarde kunnen betekenen. Het móét wel, want vervangers zijn er amper. Hollerbach moet hopen dat enkele youngsters op het voorplan treden, genre Van Dessel en Steuckers. Koita imponeerde nog niet. Of CEO Takayuki Tateishi alsnog toeslaat op de transfermarkt, is afwachten.

Veel hangt af van Suzuki. De Japanse baas wil 5 miljoen voor de spits, maar tot vandaag legt niemand die som neer. Zowel kwantitatief als kwalitatief heeft STVV versterking nodig, maar gezien de coronacrisis blijkt het niet simpel om budget vrij te krijgen. Hollerbach moet geduld oefenen. Het valt wel te begrijpen dat de man zich zorgen maakt.

17de: Eupen

Na vijf onafgebroken seizoenen in de Jupiler Pro League verwacht onze voetbalredactie dat het zesde seizoen weleens de zwanenzang kan worden voor Eupen op het hoogste niveau. Waarom? Omdat de geldkraan vanuit Qatar stilaan wordt dichtgedraaid. Vorig seizoen werd er nog fors geïnvesteerd met een Europees ticket als ambitieuze doelstelling. Aangezien die doelstelling niet werd behaald, besliste Aspire om het werkingsbudget terug te schroeven naar het niveau van voor 2020, toen het behoud het voornaamste doel was. Om inkomende transfers te realiseren, moet Eupen eerst spelers verkopen. De Panda's houden zich voorlopig dan ook opvallend koest op de transfermarkt.

Naast de budgettaire beperkingen kreeg Eupen ook een nieuwe technische staf. De opvolger voor San José, Stefan Krämer, komt uit de lagere Duitse reeksen. De 54-jarige Duitser trainde een kleine waslijst aan clubs in tweede, derde en vierde klasse en staat nu voor zijn vuurdoop op het hoogste niveau en in het buitenland. Of dat een nadeel is, zal moeten blijken. Alexander Blessin bewees vorig jaar immers het tegendeel, maar hij kwam wel uit de fel geroemde Red Bull-school.

Los van de vele personeelswissels in de staf en het hogere management kan Eupen wel nog een meer dan degelijk team op de been brengen. Spelers als Peeters, Prevljak en Ngoy zouden niet misstaan in de Belgische subtop. Vraag is of Eupen erin zal slagen om die sterkhouders te houden. Lukt dat niet, dan gaat het een moeilijk seizoen tegemoet.

18de: Seraing

Vrijwel meteen na promotie nam Emilio Ferrera afscheid van Seraing. De succescoach trok naar AA Gent. Zoals verwacht verloren de Metallos ook aanvaller Georges Mikautadze. De topschutter, vorig seizoen goed voor 22 goals, werd ­opnieuw opgeëist door moederclub FC Metz. De Fransen lieten de meeste overige huurlingen wel in Seraing, onder wie doelman Guillaume Dietsch en middenvelder Ablie Jallow. De club blijft zo heel afhankelijk van wat er verderop in Moselle beslist wordt. Geld voor versterkingen is er niet echt.

Rechtsachter Iebe Swers werd bijvoorbeeld vervangen door Marsoni Sambu, die overkomt van de Franse derde klasse. Mikautadze zijn plek wordt ingenomen door de onervaren Marius Mouandilmadji, die transfervrij was en indruk maakte tijdens een testperiode.

Met Jordi Condom, bekend van bij Eupen, werd er een ervaren trainer gehaald, die de competitie kent. De Spanjaard predikt attractief voetbal, alleen is het de vraag of dat met deze kern mogelijk is. Condom is zich daarvan bewust en wil er tegen de competitieopener tegen Kortrijk nog vier à vijf nieuwe namen bij. De resultaten in de voorbereiding ­waren ook niet heel overtuigend, met onder meer verlies tegen het Luxemburgse Racing Union Letzebuerg. Op papier oogt de ploeg minder sterk dan die van vorig seizoen. De spanningen over het lichten van de opties van Al Badaoui en Kilota helpen ook niet.

Kortom: in Seraing ligt er nog redelijk wat werk op de plank.